Jestem zabiegana, zagoniona, zadychana, jednocześnie cieszę się z ruchu w życiu i interesie, mam jeszcze czas na sprzątanie, gotowanie, pieczenie chleba, dokształcanie, na szycie, niestety brakuje mi go na zrobienie zdjęć, brakuje na posta, brakuje na bloga. Nie będę narzekać, bo wygłupiłabym się. W listopadzie i grudniu załatwiłam tysiące superważnych spraw, załatwiłam je w bankach, w urzędach i wszelkich innych wkurzających instytucjach. Sprawy z nowym paszportem odłożyłam, nie potrzebuję go na wczoraj. Kiedy zwolnię, może w grobie :)
Uszyłam płaszczyk z poprzedniego posta, chodzę w nim od miesiąca. Uszyłam 3 pary spodni, bluzkę, nawet dwie bluzki, było mnóstwo niecierpiących przeróbek. Dziś mam trochę wolnego czasu, niestety ukochany wraz z aparatem wróci z delegacji dopiero jutro, więc jutro będzie w końcu sesja zdjęciowa. Nieobecność zapracowanego ukochanego a jednocześnie fotografa doprowadziła do zrobienia sporej sesji zdjęciowej :) Leży duży stosik ciuszków do sfotografowania.
Dziś zrobiłam zdjęcia świeżo zakończonych spodni, ale zdjęcia ze starego telefonu są bardzo słabiutkie, kolory nie te, powinny być czarne i zielono-morskie. Teraz chcę uszyć bluzkę do tych spodni, bo żadna posiadana do nich nie pasuje, myślę jaką, nic mi do głowy nie przychodzi, raczej chcę krótką by podkreślić akcent paska i kieszonek.
cudowne spodnie ! <3
OdpowiedzUsuńmieszkasz w Krakowie?
ja tak, pochodzę z tąd :)
Tak, od paru lat mieszkam w Krakowie
UsuńAle fajne spodnie ;)
OdpowiedzUsuńhttp://closertotheedgeblog.blogspot.com/
aaaaaaaaaaaaale super!:)
OdpowiedzUsuńpozdrawiam i czekam na bluzke:)
rewelacja!!!
OdpowiedzUsuńwow, cudne!!!
OdpowiedzUsuńświetne spodnie mega
OdpowiedzUsuńsuper spodnie :) jak ja nie lubię robić tych odszyć przy kieszonkach,wrrr :D
OdpowiedzUsuńJa też nie lubię tych obszyć, ale musiałam przekonać się do nich przy męskich spodniach, bo czym byłyby męskie spodnie bez takich kieszonek. Pomogło mi też kupienie porządnych nożyczek, które docinają tkaninę do samych koniuszków, więc nie zalewa mnie krew ze złości czy z sfrustrowania, że znów trzeba poprawić.
UsuńSpodnie zapowiadają się idealnie, kocham pepitkę, a połączenie z brązem dodaje klasy!
OdpowiedzUsuńspodnie zapowiadaja sie wspaniale, juz widac piekne i staranne wykonanie
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
świetne są!! Piękne kolory i fajny krój... Może burda?? Jak tak to zdradzisz model? Pozdrawiam! :)
OdpowiedzUsuńKrój spodni jest dawno opracowanym krojem jeszcze z początków szkoły średniej, po prostu sprułam zniszczone stare, które na mnie idealnie pasowały i przeniosłam wszystko na papier, dodaję tu i ówdzie w zależności od trendów. Zawsze gdy sięgałam po inna formę byłam niezadowolona, więc ten stary krój przerabiam.
UsuńSpodnie wyglądają interesująco!
OdpowiedzUsuńTak sobie właśnie myślałam co to za tytuł!? Wole od życia wzięłaś, że masz ocean wolego czasu?! Przynajmniej potem nieco mi się rozjaśniło:D Spodnie zapowiadają się mega ciekawie i nie mogę się doczekać zdjęć w zestawieniu z nową bluzką. A jaką? Też nie mam pojęcia!
OdpowiedzUsuńU mnie od roku bardzo dużo się dzieje, pozytywnie oczywiście, ale by tak było muszę o wszystko zadbać, dlatego tęsknię za dniami oceanu wolnego czasu
UsuńNie mogę sobie wyobrazić tych spodni w czarnomorskich kolorach, ale na pewno wyglądają tak sam cudnie jak błękitno brązowe. Bardzo mi się podobają te odszycia kieszonek :)
OdpowiedzUsuńObawiałam się, że szyjąc je w całości z pepitki skrócę sobie nogi a już i tak jestem bardzo niska, więc dlatego zdecydowałam się na ten manewr. Chcę uszyć do nich żakiet, więc musiałam jakoś uciec od przyszłych problemów bycia w pepitkę od głowy do stóp. No i przede wszystkim, by nie zawiało nudą.
UsuńWzór, kolory, wykonanie, wykończenie - rewelacja! Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńAle są boooooskie!
OdpowiedzUsuńwww.confassion.blogspot.com